DRUGI OBIEG

Poniedziałek, 28 października 2024

 

 

 

1.

Historyczna, prestiżowa gazeta „Washington Post” po raz pierwszy od 36 lat ogłosiła, że nie poprze żadnego kandydata do Białego Domu.

Jak wynika z artykułu Manuela Roiga-Franzii i Laury Wagner w WP, poparcie dla Kamali Harris było już gotowe, a zostało zablokowane na wyraźną prośbę właściciela.

Klucz do zrozumienia decyzji o „wstrzymaniu się” opublikował New York Magazine, przypominając, jak w 2019 roku Trump kazał anulować warty 10 miliardów dolarów kontrakt „w chmurze”, który Amazon miał podpisać z Pentagonem, w odwecie za artykuły przeciwko niemu w tej gazecie. Jak ujawnił były współpracownik ówczesnego ministra obrony Mattisa: „Trump kazał mu „fuck Amazon”.

Kilka dni temu Donald Trump spotkał się z kierownictwem Blue Origin, firmy Jeffa Bezosa, która prowadzi działalność kosmiczną i jest zależna od kontraktów państwowych. Wkrótce potem posiadana przez Bezosa gazeta ogłosiła, że „będzie neutralna”. To był grom z jasnego nieba, szok dla USA i świata.

Przypadek? D.O. nie sądzi. Trump wielokrotnie atakował Bezosa, a teraz przestał.

Washington Post przez 4 lata prezydentury Trumpa codziennie wyliczał powiedziane przez niego kłamstwa. Teraz przestał.

Tuż pod nagłówkiem „Washington Post” nadal widnieje motto „Demokracja umiera w ciemności”.

Pewnie niebawem zniknie.

 

W opublikowanym w piątek artykule redakcyjnym wydawca i prezes zarządu Will Lewis uzasadnili to „powrotem do naszych korzeni jako niezależnej przestrzeni”.

Ale w redakcji, a także poza nią, wybór został przyjęty bardzo źle.

Czytelnicy masowo się buntują, odwołują subskrypcje i publikują powiadomienia o dezaktywacji w mediach społecznościowych.

Felietonista Robert Kagan, zaciekły krytyk przywódcy Partii Republikańskiej, jako pierwszy podał się do dymisji.

A legendarni Bob Woodward i Carl Bernstein, którzy w 1972 roku ujawnili słynny skandal Watergate, podpisali wspólną ostrą notatkę: „My szanują tradycyjną niezależność strony redakcyjnej, ale decyzja podjęta tak blisko wyborów w 2024 r. ignoruje przytłaczające dowody opublikowane w samym Washington Post dotyczące zagrożenia, jakie Trump stanowi dla demokracji. Gazeta szczegółowo zbadała niebezpieczeństwo, jakie stanowi jego druga prezydentura, dlatego decyzja jest zaskakująca i rozczarowująca”.

Były redaktor Washington Post Marty Baron skrytykował decyzję Bezosa jako „tchórzostwo, moment ciemności, którego ofiarą będzie demokracja”. Baron powiedział, że było to zaproszenie dla Trumpa do „dalszego zastraszania” mediów po tym, jak zagroził, że kiedy powróci do władzy ukarze wszystkich, którzy się mu sprzeciwiali.

Do podobnej sytuacji doszło także w Los Angeles Times, której właścicielem jest miliarder z branży farmaceutycznej Patrick Soon-Shiong. Tutaj również gotowe poparcie dla Harris zostało zablokowane, co spowodowało natychmiastową rezygnację szefowej redakcji Mariel Garzy oraz dwojga wybitnych dziennikarzy: Karin Klein i zdobywcy nagrody Pulitzera Roberta Greene'a. Tmczasem „New York Times” wczoraj potwierdził swój wybór artykułem wstępnym zatytułowanym: „Kamala Harris, jedyny wybór patriotyczny”.

Ty to może bagatelizujesz, Czytelniku, ale D.O. i większość wybitnych dziennikarzy z całego świata od lat biło na alarm, że wszystkie istotne media przechodzą sukcesywnie w ręce oligarchów, że nie ma już prawdziwie niezależnych mediów, że to musi się skończyć dla demokracji katastrofą.

Myślałeś, Czytelniku, że przesadzaliśmy?

A oglądałeś za rządów szajki TVP, czytałeś posiadane przez Orlen media Polskapresse?

 

2.

Rządząca w Japonii koalicja skupiona wokół „odwiecznej” Partii Liberalno-Demokratycznej utraciła większość w parlamencie. To efekt oburzenia wyborców wywołanego skandalami finansowymi i rosnącymi kosztami utrzymania w czwartej co do wielkości gospodarce świata.

Partia Liberalno-Demokratyczna, rządząca Japonią niemal nieprzerwanie od połowy lat 50. ubiegłego stulecia, oraz jej mniejszy partner koalicyjny – Komeito - zdobyła - jeśli wyniki zostaną potwierdzone - 215 miejsc w niższej izbie parlamentu (miała 279).

Główna opozycyjna Partia Demokratyczna Konstytucyjna miejsc ma 235 (miała 164).

Wynik ten zmusza obie główne partie do porozumień koalicyjnych.

 

Choć wynik wyborów nie jest powtórką politycznego wstrząsu sprzed 15 lat – bezprecedensowej porażki PLD – to jednak znacznie osłabił partię i wywołał pytania o przyszłość niedawno zaprzysiężonego premiera, Shigeru Ishiby.

Ishiba ostrzegał, że PLD musi popracować nad odzyskaniem zaufania publicznego po miesiącach kontrowersji wokół nieujawnionych funduszy posłów. „Chcemy zacząć od nowa jako uczciwa, sprawiedliwa i szczera partia i szukać waszego mandatu” – powiedział zwolennikom w przededniu głosowania.

Ishiba, były minister obrony, został w zeszłym miesiącu przewodniczącym partii – i nowym premierem Japonii – po tym, jak jego poprzednik, Fumio Kishida, ogłosił, że rezygnuje ze stanowiska, by wziąć na siebie odpowiedzialność za skandal związany z finansowaniem posłów.

Odkryto, że dziesiątki parlamentarzystów PLD przelewało nieujawnione zyski ze sprzedaży biletów na spotkania partyjne na prywatne konta.

Kilku wysoko postawionych urzędników ukarano, a partia wycofała swoje poparcie dla kilku kandydatów w niedzielnym głosowaniu, lecz jak widać, posunięcia te nie naprawiły wyrządzonych szkód.

Lider opozycyjnej PDK Yoshihiko Noda, oskarżył PLD o ignorowanie potrzeb zwykłych ludzi. „Polityka PLD polega na szybkim wdrażaniu polityk dla tych, którzy dają im dużo gotówki – powiedział Noda zwolennikom w sobotę - ale ignorowano osoby bezbronne”.

 

 

3.

Bidzina Iwaniszwili, najbogatszy i najbardziej wpływowy człowiek w Gruzji, od ponad dekady kieruje odchodzeniem Gruzji od Zachodu. Robi to ze szklanej rezydencji na szczycie dominującego nad Tbilisi wzgórza, porównywanej przez krytyków do kryjówki złoczyńcy z Bonda. Kiedy 10 lat temu D.O. kręcił tam reportaż, paru taksówkarzy odmówiło nam jazdy pod tę willę, mówiąc, że nie chcą się załapać pod obserwujące całą drogę do niej kamery. A ten, który się zgodził, przez całą drogę klął na niego po rosyjsku z dużą fantazją.

Wyniki sobotnich wyborów wskazują, że odchodzenie Gruzji od Europy i zbliżanie do Rosji utrzyma się przez kolejne lata, być może na zawsze. Mimo, że pani Salome Zurabiszwili oświadczyła, że nie uznaje wyników wyborów, które, jej zdaniem, zostały sfałszowane. Przy czynnym, dużym udziale Rosji, oczywiście.

Przeciwnicy twierdzą, że Iwaniszwili planuje zlikwidować kruchy, trzydziestoletni eksperyment gruziński z demokracją, blokując jednocześnie jakąkolwiek realną drogę do integracji z UE. A kiedy D.O. robił tam reportaż, jego wysoko postawieni rozmówcy patrzyli na Polskę, jak na obrazek, twierdząc, że jest dla nich wzorem dochodzenia do członkostwa w najważniejszych sojuszach świata.

 

Od czasu swojej krótkiej kadencji na stanowisku premiera w latach 2012–2013, skryty oligarcha Iwaniszwili, którego majątek szacuje się na 7,5 mld dolarów (w kraju, którego PKB wynosi 30 mld dolarów), sprawował władzę zza kulis.

W sobotni wieczór Iwaniszwili szeroko się uśmiechnął w siedzibie swojej partii, wygłosił triumfalistyczne przemówienie, po którym niebo rozświetliły fajerwerki na pohybel prozachodniej koalicji.

Iwaniszwili spędził większą część lat 90. w Rosji, gdzie zakładał banki, firmy metalowe i telekomunikacyjne i wzbogacił się w chaosie, jaki nastąpił po rozpadzie Związku Radzieckiego.

Kiedy wrócił do Gruzji i zajął się polityką, kultywował aurę tajemniczości. Jego ekscentryczne hobby, w tym hodowla rekinów i zebr oraz kolekcjonowanie rzadkich drzew, zyskały powszechną uwagę, zamieniając w legendy opowieści o jego wystawnych przyjęciach.

Jak powiedział kiedyś w jednym z rzadkich wywiadów: „Mógłbym ci powiedzieć cokolwiek, a ty nie byłbyś w stanie tego sprawdzić”.

Iwaniszwili był znacznie bardziej widoczny w okresie poprzedzającym sobotnie wybory niż zazwyczaj. Powrót oligarchy zbiegł się z gwałtownym zaostrzeniem antyliberalnej i antyzachodniej retoryki jego partii.

W niedawnym wywiadzie przesiąkniętym transfobiczną i homofobiczną retoryką, przypominającą wypowiedzi skrajnie prawicowych forów internetowych, Iwaniszwili przedstawił Gruzję jako kraj uwikłany w walkę kulturową z Zachodem, oskarżając go o próbę narzucenia narodowi destrukcyjnych wartości.

Twierdził, że rodzice w Europie wywierają presję na dzieci, aby poddały się operacjom zmiany płci, a „męskie mleko” dla niemowląt jest uważane za „takie samo, jak kobiece”.

Iwaniszwili radził tym, którzy wątpili w jego twierdzenia, aby obejrzeli nagranie z parady równości w Barcelonie, twierdząc, że były na nim obecne małe dzieci i że miały miejsce „wszelkiego rodzaju orgie”.

Kampanię wyborczą swojej partii oparł na oskarżeniach, że Zachód i lokalna opozycja próbują wciągnąć Gruzję w konflikt na wzór konfliktu w Ukrainie. A to mocny argument w kraju, w którym wiele osób obawia się wojny z Rosją, przećwiczonej już w 2008 r.

Krytycy Iwaniszwilego i jego współpracownicy ostrzegają, że za jego bombastyczną retoryką kryje się realne niebezpieczeństwo.

Powołują się na jego groźby zakazu działalności wszystkich głównych partii opozycyjnych i usunięcia po wyborach opozycyjnych posłów, nazywając ich „przestępcami” i „zdrajcami”.

„To bardzo proste, Iwaniszwili faktycznie robi to, co mówi. Obiecuje zdelegalizować i uwięzić swoich oponentów i nie ma powodu wątpić, że to zrobi” – powiedziała Tina Khidasheli, która pełniła funkcję ministra obrony w rządzie kierowanym przez Gruzińskie Marzenie w latach 2015–2016 i od tego czasu stała się krytykiem Iwaniszwilego.

W miarę jak jego retoryka stawała się coraz bardziej twarda, tak samo jego paranoja. Kiedyś Iwaniszwili czuł się komfortowo w dużych tłumach, teraz podróżuje z dużym kordonem goryli, wygłaszając przemówienia zza kuloodpornego szkła.

„Utrzymanie się przy władzy jest dla Iwanszwilego egzystencjalną kwestią przetrwania” – powiedział Kornely Kakachia, dyrektor Gruzińskiego Instytutu Politycznego. „Uważa, że jeśli przegra, jego przeciwnicy odbiorą mu jego imperium biznesowego”.

Wskazując na rosyjskie pochodzenie swojego majątku, partie opozycyjne od dawna oskarżały Iwaniszwilego o lojalność wobec Moskwy.

Pod jego przywództwem Gruzja uchwaliła ustawę o „agentach zagranicznych”, która miała na celu wymierzenie się w organizacje pozarządowe finansowane przez Zachód, a także ustawodawstwo anty-LGBTQ+. Obie te ustawy wykazują wyraźne podobieństwo do praw uchwalonych przez Kreml kilka lat wcześniej.

 

Co znamienne, pierwszym zagranicznym przywódcą, który pogratulował Gruzińskiemu Marzeniu „miażdżącego zwycięstwa” na kilka godzin przed ogłoszeniem oficjalnych wyników był Victor Orbán.

Na razie najbliższa przyszłość Gruzji pozostaje niepewna. Opozycja odmówiła uznania porażki i wzywa do protestów. To grunt pod kolejny kryzys polityczny w kraju o historii masowych niepokojów, kryzys, w którym z pewnością dużą rolę odegra Kreml.

 

Mimo to, wynik wskazuje, że przesłanie Iwaniszwilego trafia do zasadniczej grupy gruzińskich wyborców, szczególnie na wsiach i w podupadłych regionach uprzemysłowionych, urok Europy wydaje się odległy i słaby.

 

 

4.

Putin ma nadzieję, że Zachód „usłyszał” jego ostrzeżenia przed możliwą zgodą dla Ukrainy na uderzenia zachodnią bronią w głąb terytorium Rosji.

„Nic mi o tym nie powiedzieli, mam nadzieję, że usłyszeli, bo oczywiście my też będziemy musieli podjąć pewne decyzje” – ostrzegł.

Putin ostrzegł następnie Zachód, że Ministerstwo Obrony opracowuje i proponuje różne odpowiedzi. I podkreślił, że ukraińska armia nie może samodzielnie używać takiej broni, gdyż wymaga ona wsparcia zwiadu kosmicznego, którego Ukraina nie posiada.

„To, co robią ukraińskie siły zbrojne, jest dziełem oficerów NATO” – powiedział. Podkreślił, że bezpośredni udział Zachodu w konflikcie na Ukrainie znacząco zmieni jego istotę i sprawi, że członkowie NATO – Stany Zjednoczone i kraje europejskie – znajdą się w stanie wojny z Rosją. „Moskwa podejmie decyzje w oparciu o przedstawione jej zagrożenia” – podsumował Putin.

 

 

5.

Ciężarówka wjechała w przystanek autobusowy w pobliżu Glilot, na północ od Tel Awiwu. Jedna osoba zmarła, a co najmniej 35 zostało rannych, w tym sześć w stanie poważnym. Istnieje podejrzenie, że może to być związek z terroryzmem. Kierowca ciężarówki był izraelskim Arabem i został zabity przez uzbrojonych cywilów.

 

 

6.

D.O. bardzo dziękuje 63 osobom, które obejrzały ostatnią rozmowę z cyklu „Allegro ma non troppo” oraz 12, które udostępniły  do niej link!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Tu, na ostatnim piętrze, mieści się redakcja i studia portalu natemat.pl. A z tego rusztowania, w czasie nagrań, dobywają się dźwięki młotów pneumatycznych; słyszeliście? 

 

Wyjątkowo trafny artykuł Paula Hama w ‘Guardianie’:

„Demokracja wygrała XX wiek. Ale czy jej sukces zrodził zabójcze samozadowolenie w XXI wieku?

Nigdy nie wiemy, kto będzie rządził, ale piękno demokracji polega na tym, że wiemy, że zawsze możemy się ich pozbyć. Więc dlaczego nie mielibyśmy walczyć jak szaleni, żeby ją zachować”?

https://www.theguardian.com/commentisfree/2024/oct/28/democracy-won-the-20th-century-but-has-its-success-bred-a-lethal-complacency-in-the-21st

 

 

 

„LDP [rządząca partia Liberalno-Demokratyczna] z pewnością straci większość w wyborach do Izby Niższej”

„Co najmniej 15 członków LDP obciążonych skandalem finansowym straci swoje miejsca

Rządząca Partia Liberalno-Demokratyczna spotkała się z druzgocącą reakcją wyborców w wyborach do Izby Niższej 27 października z powodu skandalu politycznego i finansowego, w który zaangażowani byli doświadczeni i młodzi ustawodawcy.

Sondaż wyjściowy: poparcie dla rządzącej LDP wśród wyborców niezależnych

maleje w trakcie wyborów”.

https://www.asahi.com/ajw/

 

 

 

„Jak sfałszowano wybory w Gruzji w 2024 r.”

https://georgiatoday.ge/how-georgias-2024-elections-were-rigged/

 

 

 

 

To jedna z najgorszych wiadomości ostatnich czasów, niestety.

Joe Biden w Warszawie mówił o wojnie demokracji z autokracją.

Jak na razie demokracja się kurczy (a po zwycięstwie Trumpa będzie karzełkiem), a autokracja pęcznieje.

To się odwróci, ale dopiero po III Wojnie Światowej.

Jeśli w ogóle ktokolwiek ja przetrwa.

https://tvn24.pl/biznes/ze-swiata/trzy-kraje-dolaczyly-do-brics-w-kolejce-czeka-kilka-nastepnych-st8153289

 

 

Jedna osoba nie żyje, 32 zostało rannych w domniemanym ataku terrorystycznym ciężarówką na przystanek autobusowy na północ od Tel Awiwu

Kierowca „zneutralizowany”; lekarze twierdzą, że 8 osób zostało uwięzionych pod ciężarówką, która wjechała w tłum w Glilot w pobliżu baz wywiadowczych i Mossadu; wielu rannych to starsi Izraelczycy będący na jednodniowej wycieczce za miasto.

https://www.timesofisrael.com/one-dead-32-wounded-in-suspected-terror-ramming-at-bus-stop-north-of-tel-aviv/

 

 

„Według Dudy, Trump jest "ucieleśnieniem amerykańskiego bohatera", a podczas rozmów nie zdradza żadnych oznak osłabienia funkcji poznawczych. - Jest typem człowieka, który nie tylko idzie przez życie, on kroczy przez życie. Rzeczywiście ma niezwykłą siłę, siłę bardzo twardej i silnej osobowości”.

https://tvn24.pl/swiat/andrzej-duda-o-donaldzie-trumpie-jest-ucielesnieniem-amerykanskiego-bohatera-st8153711

Boziu, Boziu za co?!

 

 

 

Na miłość boską, dlaczego nie ma jeszcze impeachmentu tego pajaca?

I czego on chce w życiu? Zostać prezydentem Rosji po Putinie?

https://wyborcza.pl/7,75398,31415809,duda-nie-ma-mozliwosci-by-polska-komukolwiek-przekazala-bron.html#S.TD-K.C-B.10-L.1.duzy

 

 

Pa!

(Rząd Tuska zawiódł także D.O. i to ciężko, ale aż takim kretynem, żeby pomagać szajce i Rosji D.O. nigdy nie będzie. Chyba, że do cna zdemencieje)

 

 

No właśnie. Dobrymi chęciami piekło brukowane!

 

 

 

Z tą czerwoną kropką na nosie, Tomasz wygląda jak klown, ale to co mówi już zupełnie klownady nie przypomina.

Może jednak zechcesz, Czytelniku, posłuchać tej rozmowy?

https://natemat.pl/574661,jacek-palasinski-tomasz-lis?fbclid=IwY2xjawGLgtpleHRuA2FlbQIxMAABHUuURNFg9a5ExHEbmCT4NsyyolEc9oSdZZqqYncm9Ku36P3vrrrENsCRPA_aem_Qj2DkEeRkbuxS7xioc3IWw