DRUGI OBIEG
Sobota, 20 września 2025


1.
W mijającym tygodniu D.O. odbył kilka wypraw.
Pierwsza była do parku, jednego z piękniejszych i słynniejszych w Polsce. D.o. lubi tam chodzić, choć nie lubi płacić za wstęp. I za parking. No, ale co zrobisz, jak nic nie zrobisz.
Pogoda była, hmmm… zmienna. Chmurzyska i szarówa, albo obszerne przebłyski błękitu. Czy jedno, czy drugie, wiało, jak w kieleckiem. Ale trochę kroków natłukł, a i zdjęć natłukł niemało, co można sprawdzić tu poniżej.


2.
Wybrał się też D.O. do pana doktora. Wczoraj wcześnie rano. Pieskie życie mają doktorzy: D.O. może czasem pospać jak pan hrabia nawet do 7.15, jeśli noc była kiepska (i wtedy Czytelnicy na niego krzyczą), a pan doktor nie może. Pan doktor wykonał D.O. badanie za całe trzy stówy i już robiąc je miał nietęgą minę. No i jak dał D.O. wyniki i skierowanie na cito do szpitala, to D.O. do szpitala pojechał, bo wyniki badań silnie to sugerowały.
Wizyta na SORze była, jak to wizyta na SORze: jak ze starej noweli rosyjskiego hiperrealizmu: koszmarna. Wokół D.O. pojawił się szereg typów zupełnie nieprawdopodobnych; jedni mieli brania wskazujące, że mają coś wspólnego ze służbą zdrowia, inni nie. Niektórzy mieli język, który niegdyś określało się jako „karczemny”, a dzisiaj jako „bluzg”. Na szczęście nie pod adresem D.O. Zasadniczo wszyscy byli niemili, ale owa niemiłość wahała się od znudzenia i zniecierpliwienia kolejnym chorym natrętem, do dość stanowczego chamstwa.
To był piątek po południu i w wielkim warszawskim szpitalu nie było ani jednego chirurga, który mógłby stan D.O. ocenić, więc oceniał go internista. No, ale ocenianie, jakie było, takie było, ale to nie wpływało na rezultat: w szpitalu nie było się komu D.O. zająć, więc został odesłany do domu i poproszony o powrót. Najpierw w październiku, a potem, dzięki życzliwości jednej pani z okienka, w przyszłym tygodniu.
No, w każdym razie D.O. czeka operacja, a to oznacza, że zamilknie. Nie wie dokładnie, którego dnia, ale nie zdziw się, Czytelniku.



Jesień!



Jesień bardziej zaawansowana, niż myślisz.



„Agonia” – ten termin pochodzi od „agonu” – zawodów sportowych rozgrywanych przy okazji świąt religijnych. I teraz mamy właśnie taka agonię: bezlitosna Jesień walczy ze słabnącym Latem. Kto wygra?



Już pewnie wiesz, Czytelniku, gdzie D.O. spacerował, ale nie mów nikomu, bo kiedyś będzie więcej zdjęć z tego miejsca i wtedy nikt już nie będzie mógł mieć wątpliwości. A te detale tworzą niepowtarzalną gęstość: rzucają wyzwanie naturze.



Kolejne fascynujące zakątki parku.



Jak park to rabatki.



Jak rabatki to róże.



I takie cudne dywaniki. Ta żółć z zielonym, jak się spojrzy przelotnie, daje niebieskie przebłyski.



Tutaj rabatki robią prawdziwi artyści. Can you appreciate it?



Zwycięska jesień nie dla o wydatki: rzuca na pole bitwy swoja najlepsza broń.



Nie tylko rabatki: klomby tez są.



Karol Karolinie kupił korale koloru koralowego.



Gruba kreska




Barack i Michelle Obama przyjechali do Portofino by spędzić czas na jachcie Spielberga.
https://genova.repubblica.it/cronaca/2025/09/19/news/barack_e_michelle_obama_a_portofino-424857205/?ref=RHLF-BG-P4-S4-T1-SPAZIOFIRME4



Szpitalna rejestracja. Stanowisk dużo, personelu niedużo.